The ugly truth...

...τι δεν μας είπαν για την μητρότητα...

Ναι οκ, η μητρότητα είναι υπέροχη, δεν αντιλέγω. Κοιτάς το γλυκό του μουτράκι και λες, αποκλείεται αυτό το αγγελούδι να είναι δικό μου...(είδες ξεκινάω γλυκά...).

Δεν είναι όμως πάντα έτσι! Και κανείς δεν θα σου πει, για το σιχαμερό κομμάτι της μητρότητας....

Αν είσαι μάνα, ΞΕΡΕΙΣ! Αν είσαι μάνα, παραπάνω των δύο παιδιών, τότε ΞΕΡΕΙΣ καλύτερα!

Ας ξεκινήσουμε με κάτι απλό. Τα μωρά κάνουν εμετό! Ναι, ναι κάνουν εμετό και συνήθως τον κάνουν πάνω σου. Και τις περισσότερες φορές, όταν έχεις ντυθεί για έξω. Με το καλύτερο σου φόρεμα... Και δεν  μιλάω για "γουλίτσες", που σίγουρα όλες έχουμε πάει μέχρι το μπακάλικο στολισμένες με δυο - τρεις. Μιλάω για ρουκέτα, που εκτός από τη στάμπα που αφήνει (γιατί στάνταρ δεν έχεις χρόνο να αλλάξεις) σε αποχρώσεις του κίτρινο - μπεζ, έχει αυτή τη μυρωδιά... Άσε δεν το συνεχίζω, ΞΕΡΕΙΣ  ποια μυρωδιά!

Α, και μια και είπαμε για μυρωδιές, σίγουρα τα μωρά έχουν πολλές από αυτές. Ελα, που δεν πάει το μυαλό σου! Ναι ντε, για τα κακάκια μιλάω... Όποιος σας είπε, οτι τα κακάκια του μωρού του δεν μυρίζουν ή οτι επειδή είναι το αγγελούδι του, μυρίζουν λέλουδα ή αγιόκλιμα,  τότε σε σας κορόιδεψε! 

Όταν γεννήθηκε το Μπουριτάκι με είχε "κεράσει" πολλές "τούρτες" το μανάρι μου, έτσι για να μου πάρει τον αέρα. Κάντο εικόνα!  Το ξέρω είναι αποκρουστικό, αλλά κάνε μια προσπάθεια!

-Μυρίζω τούρτα-βάζω μωρό στην αλλαξιέρα-ανοίγω πάνα-παθαίνω μικρό εγκεφαλικό-συνέρχομαι-φορτώνω μωρό και οδεύω στο μπάνιο και εκεί, μισό βήμα πριν τον νιπτήρα, γίνεται το μοιραίο... Η δεύτερη δόση, στολίζει πλέον το μέχρι πρότινος λευκό μου νυχτικό!

Για το κατούρημα δεν το συζητώ. Αγοράκι έχω, το φαινόμενο συντριβάνι-να-δω-αν-θα-φτάσω-τη-μούρη-της-μαμάς είναι συχνό! Μια φορά δε, την ώρα που τον ξέντυνα στο μπάνιο, ήθελε αγκαλίτσα το γουτσου - γούτσου μου, με αποτέλεσμα να με κατουρήσει! Ναι 12χρονε Θανάση (το 2024!) που διαβάζεις τι έγραφα όταν ήσουν μωρό, τέτοιο βρωμόπαιδο ήσουν!

Ας περάσουμε όμως στην επόμενη αηδία, που ονομάζεται μύξα! Πως γίνεται, τα μωρά να έχουν συνέχεια μύξες, δεν μπορώ να το κατανοήσω! Και άντε, να τρέχει λίγο διάφανη μυξούλα από το ένα ρουθουνάκι, να το καταλάβω.  Αλλά εδώ μιλάμε για πηκτό, πράσινο-καφέ, κολλώδες περιεχόμενο, που με το φτάρνισμα εκσφενδονίζεται. Μην σου πω ΠΟΥ.... ΞΕΡΕΙΣ! Σκούπισε την γρήγορα!!! Όσο πιο γρήγορα μπορείς! Γίνε ο Φλας (Ο σούπερ ήρωας καλέ!!!).  Διακτινίσου! Δεν ξέρω τι θα κάνεις. Πρέπει να προλάβεις!  Αλλιώς ή θα την σκουπίσει στο μανίκι - οπότε μικρό το κακό- ή -δυστυχώς- θα την φάει....

Κάπου εδώ, πρέπει να σας πω και την γνώμη μου για το "ρουφηκτήρι". Αυτή την υπέροχη και καταπληκτική εφεύρεση, που επιτρέπει στην μανούλα να ρουφφφφφάει τη μύξα από τη μύτη του μωρού της. Ε λοιπόν, το "ρουφηκτήρι" το μισώ! Το απεχθάνομαι. Δεν το θέλω με τίποτα. Αλλά δυστυχώς, το χρησιμοποιώ συνέχεια... Άτιμη κοινωνία...

Επόμενη στάση, στην επιχείρηση φαγητό! Είτε είναι αλεσμένο, είτε κομματάκια ή ακόμα και ψίχουλα. Δεν έχει σημασία, στο τέλος όλα στην μπλούζα σου ή ανάμεσα στα μαλλιά σου θα καταλήξουν. Συνήθως μασημένα, πολτοποιημένα, πασαλημένα και τα λοιπά....

Τις προάλλες, το βλαστάρι μου έτρωγε ψωμάκι και αποφάσισε πως πρέπει ντε και καλά, να κρύψει το υπόλοιπο μέσα στο σουτιέν μου. Και δεν δεχόταν όχι για απάντηση.... Το ίδιο ισχύει φυσικά και για νεράκι, χυμουδάκι, γαλατάκι. Μην σας ξεγελάνε τα υποκοριστικά, μια χαρά μούσκεμα γίνεσαι!

Για τα σάλια δεν θα μιλήσω. Μετά τον εμετό και τις "τούρτες" , δεν μασάω μία για μερικές ψιλοροχάλες!

Θα μιλήσω όμως για τον ΠΟΝΟ! Δεν μιλάω για μεταφορικό πόνο (πονάω που είναι άρρωστο το παιδάκι μου). Όχι μιλάω για τον κυριολεκτικό, αφόρητο και ωμό πόνο, που μπορεί να σου προκαλέσει ένα νήπιο. Δείτε τον πίνακα παρακάτω!

Μετρητής πόνου

Σφαλιάρα --->  Επίπεδο 1 

Κλωτσιά στο καλάμι ---> Επίπεδο 2 

Τράβηγμα μαλλιών ---> Επίπεδο 3 (Συμβουλή:ΜΗΝ κουρέψετε αφέλειες!!! ΞΕΡΩ!)

Δάγκωμα θήλης κατά τον θηλασμό ---> επίπεδο 6

Πάτημα lego στο σκοτάδι  ---> Επίπεδο -Υπέρτατο!

Για τον πόνο της γέννας και για τον πόνο στο στήθος τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, δεν το σχολιάζω...

Τώρα γιατί, για κάποιον μαζοχιστικό - παράλογο λόγο κάνουμε και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο (μάλλον αστειεύεσαι!) παιδί, θα σε γελάσω. 'Ισως είναι αυτή η σφιχτή αγκαλίτσα, που σου κάνει όταν γυρίζεις από τη δουλειά.... (είδες, τελειώνω και γλυκά...)

ΑΑΑΑ! Κάπου εδώ θα έκλεινε το κείμενο, αν δεν ξεκινούσε να κλαίει (ή μάλλον να ουρλιαζωκλαίει) ο Θανάσης, γιατί δεν του δίνω το κινητό μου, να το πετάξει κάτω να σπάσει! Τελευταία προσθήκη λοιπόν τα decibel! Φωνές - τσιρίδες -ουρλιαχτά -κλάμα.....

Δυο ντεπόν αναβράζον ανά 4 ώρες (η συνταγή είναι αναλόγως το πλήθος των παιδιών...), με συνταγή γιατρού και καθημερινά 40λεπτο αφρόλουτρο, με αναμμένα κεράκια και κλειστό κινητό.

Και μετά ξύπνησες....!